Grecia

Colonias gregas

A ODISEA

A Odisea é un poema épico grego composto por 24 cantos, atribuído ao poeta grego Homero. Narra a volta a casa do heroe grego Odiseo (Ulises en latín) tras a Guerra de Troia. Odiseo tarda vinte anos en regresar á illa de Ítaca, onde posuía o título de rei, período durante o cal o seu fillo Telémaco e a súa esposa Penélope han de tolerar no seu palacio aos pretendentes que buscan desposala (pois xa crían morto a Odiseo), ao mesmo tempo que consomen os bens da familia.

A ILÍADA

A Ilíada é unha epopea grega e o poema máis antigo escrito da literatura occidental. Atribúese tradicionalmente a Homero. Composta en hexámetros dactílicos, consta de 15.693 versos (divididos polos editores, xa na antigüidade, en 24 cantos ou rapsodias) e a súa trama radica na cólera de Aquiles. Narra os acontecementos ocorridos durante 51 días no décimo e último ano da guerra de Troia.

EJERCITO ESPARTANO

O soldado mais comun no exercito espartano era o hoplita que era un lancero con armadura completa e cuxa defensa principal era un escudo redondo de bronce, estes soldados recibia unha educacion agogé, consistia en que o rapaz os 7 anos era cedido o estado e era alistado nas formacion premilitares baixo a vixilancia dun inspector chamado "pedonómo".

Dos 8 aos 11 anos os nenos estaban distribuídos en bandas ou tropas

dirixidas por mozos os irenes de máis idade, e subdivididas en patrullas que
encabeza o máis agudo dos raparigos que a compoñen, chamado buagos.

De 12 a 15 anos, raparigo.

Deixaban de levar túnica e só recibían un manto para todo o ano. Durmían en dormitorios
colectivos sobre jergones de canas. Non se bañaban e só se fregaban con aceite
os poucos días festivos que había.

Dos 16 aos 20 anos, irene.Durante este período pasábase da infancia á adolescencia e os raparigos tiñan que pasar por unha serie de probas

Aos 20 anos todo espartano incorporábase ao exército activo. Dos 20 aos 30

anos estes mozos seguían vivviendo cos seus camaradas de tenda, e seguían
comendo todos xuntos.

Aos 60 anos xa era liberados do servicio militar e podian formar parte do Senado.

VESTUARIO

Licurgo vestiu ao exército con pezas avermelladas e lle dió escudos de bronce. Levaban unha ampla capa de tecido fino no inverno e no verán, que nunca lavaban, sandalias dunha soa sola e un bastón, que podía ser recto ou curvado na parte superior en forma de cayado.Levaban o pelo longo e coidadosamente peiteado.

MANDOS MILITARES

Esta infantaría pesada estaba dividida en 5 rexementos (mores), mandados

polos polemarcos, a cuxas ordes estaban os locagós, xefes de batallón, os
pentecontarcas, comandantes de compañía, e os enomotarcas, xefes de sección.
As distintas unidades manobraban con gran flexibilidade.


HERACLES
Era considerado fillo de Zeus e Alcmena, unha raíña mortal, fillo adoptivo de Anfitrión e neto de Perseo pola liña materna.
Nun ataque de locura provocado por Hera, Heracles matou aos seus propios fillos e a dous dos seus sobriños coas súas propias mans. Ao espertar e descubrir os terribles actos que cometera, sentiu unha terrible dor, e non quixo continuar vivindo con Mégara (outras versións din que tamén Mégara foi asasinada xunto cos seus fillos pola tolemia que lle provocou Hera). En penitencia por esta execrable acción, a sibila délfica díxolle que tiña que levar a cabo dez traballos que dispuxese Euristeo, o home que usurpara o seu lexítimo dereito á coroa e a quen máis odiaba. Heracles levou a cabo todos eles con éxito, pero Hera díxolle a Euristeo que estimase que en dous dos traballos fallara, pois recibira axuda, polo que ordenou dúas máis, que Heracles tamén completou, facendo un total de doce.
Na primeira imaxe esta levando a cabo o traballo de matar a Hidra lo lago Lerna.
Na segunda imaxe o traballo contiste en soster a dous columnas do Estreito de Xibraltar.


INSTRUMENTOS DE DEMOCRACIA ATENIENSE


Clepsidra: Os reloxos de auga ou clepsidras datan da antigüidade exipcia e usábanse especialmente durante a noite, cando os reloxos de sol perdían a súa utilidade. Os primeiros reloxos de auga consistiron nunha vasija cerámica que contiña auga até certo nivel, cun orificio na base dun tamaño adecuado para asegurar a saída do líquido a unha velocidade determinada e, por tanto, nun tempo prefijado.


Fichas de voto: Fichas de voto en bronce utilizado polos xurados, do Héliée sobre todo. Son constituídos dun disco de bronce que leva unha marca ou unha inscrición de identificación, creeuse que serve a determinar o voto.


Ostracon ou ostrakon é unha cuncha ou fragmento de cerámica sobre o que se escribía.
En arqueoloxía emprégase o termo ostracon para designar os anacos de cerámica (ou fragmentos calcáreos) que se utilizaban como borradores para aprender a escribir ou pintar. Os ostracons son moi numerosos e é unha fonte de información moi útil.

LENDA DE PROMETEO

Esta lenda conta que Jepeto tivo dous descendentes Epimeteo e Prometeo aos que cedio parte dos seus poderes porque o tenia mais cousas que facer, Epimeteo lle rogo ao seu irmán Prometeo que lle cedese as súas obrigacións paternas para poder desenvolver o seu plan, se tratava de extraer dunha amálgama composta de terra, lume e outros elementos criaturas vivas, pero mortais, e de atribuír a cada unha as facultades que máis se adaptasen á súa constitución.


Pero se habia esquecido dos homes que se habia quedado sen comida e sen defensas naturais asi que o seu irmán Prometeo discorre entón a maneira de reparar a neglixencia do seu irmán. Introdúcese secretamente na illa de Lemnos, penetra nas fundiciones de Vulcano no momento en que o traballo era máis intenso e apodérase dunha faísca de lume e ofrécea á Humanidade. Pero todo ía ben; pero os homes, dotados de tantos elementos, se enorgullecieron, créndose demasiado preto da divindade. Júpiter molestouse e decidiu castigar ao responsable daquel xeral orgullo. Mercurio decatar e condeno a Prometeo a estar atado a unha pedra e a que unha aguila coméselle unha e outra vez o higado 1000 anos seguidos.

MITO DE PANDORA

Pandora foi a primeira muller, creada por Hefesto e Atenea, con axuda de todos os deuses e por mandato de Zeus. Cada un conferiulle unha calidade: beleza, graza, habilidade manual e persuasión. Hermes puxo no seu corazón a mentira. Zeus destinouna para castigo da raza humana, como vinganza contra Prometeo, que lle enganou. Pandora foi entregada polos deuses aos homes, para a súa desgraza. Zeus enviou a Epimeteo a Pandora. Leste, esquecendo o consello do seu irmán Prometeo de non admitir ningún agasallo de Zeus, deixouse seducir pola súa beleza e fíxoa a súa esposa. Existía unha xerra que contiña todos os males, pero quedaban encerrados por unha tapadeira. En canto Pandora chegou á Terra, movida dunha curiosidade incontrolable, abriu a vasija, e todos os males se esparcieron entre o xénero humano, unicamente quedou dentro a esperanza

PALABRAS DA MITOLOXIA GREGA

Na imaxe 1 aparece a palabra cancerbero que na mitoloxia grega significaba o seguinte: Cérbero gardaba a porta do Hades e aseguraba que os mortos non saísen e que os vivos non puidesen entrar.

Na imaxe 2 a pa labra olimpiada ben do grego e significa o seguinte: olimpíada é o período de catro anos que transcorre entre cada edición dos Xogos Olímpicos, aínda que na actualidade é común o uso desta palabra para designar aos propios xogos, como sinónimo.

Na imaxe 3 a palabra maraton be do grego e significa o seguinte: un maratón é unha proba atlética de resistencia con categoría olímpica que consiste en correr unha distancia de 42 195 metros.

Na imaxe 4 a palabra democracia: o termo democracia provén do antigo grego e foi acuñado en Atenas no século V a. C.

Na imaxe 5 a palabra afrodisiaco ben da deusa afrodita que era a deusa do amor a beleza e da sensualidad.

     

Na imaxe 6 aparece o signo pi que significa o seguinte: π (pi) é a relación entre a lonxitude dunha circunferencia e o seu diámetro, en xeometría euclidiana.

Na imaxe 7 a palabra atlas: na mitoloxía grega, Atlas ou Atlante era un novo titán ao que Zeus condenou a cargar sobre os seus ombreiros cos alicerces que mantiñan a Terra separada dos ceos. Era fillo de Jápeto e a ninfa Clímene e irmán de Prometeo, Epimeteo e Menecio. Higino, con todo, faio fillo de Gea e Éter ou Urano, aínda que o texto do Prefacio, onde fai esta afirmación, está algo corrompido.

Na imaxe 8 talon de aquiles: o talón de Aquiles é unha expresión que se emprega para referirse ao momento fraco ou débil dunha persoa ou cousa.

Na imaxe 9: o Partenón é un dos principais templos dóricos que se conservan, construído entre os anos 447 e 432 a. C., as súas dimensións aproximadas son: 69,5 metros de longo, por 30,9 de ancho; as columnas teñen 10,4 metros de altura. Está dedicado á deusa grega Atenea, á que os atenienses consideraban a súa protectora.